2021 წელს ქვეყანა დატოვა საქართველოს 80 ათასზე მეტმა მოქალაქემ, რაც, გასულ წლებთან შედარებით, გაზრდილი მაჩვენებელია. ემიგრანტების უმრავლესობა შრომისუნარიან ასაკში მყოფი მოსახლეობა, ანუ 15-64 წლის ასაკობრივ ჯგუფის მიეკუთვნება. გაზრდილია მიგრაციის უარყოფითი სალდოც, რაც გულისხმობს ქვეყნიდან გასული და უკან დაბრუნებული ადამიანების თანაფარდობას.
რატომ უნდა მაინტერესებდეს თემა?
- სტატისტიკურ მონაცემების გაუთვალისწინებლადაც შეიძლება ითქვას, რომ ქვეყანაში ძნელად მოიძებნება ოჯახი, რომლის ერთი წევრი მაინც არ იმყოფებოდეს საზღვარგარეთ ემიგრაციაში.
- ამის ძირითადი მიზეზი მოსახლეობის უკიდურესი სიღარიბეა. ადამიანები ვეღარ უმკლავდებიან ფინანსურ პრობლემებს და ხშირად რთულ და სახიფათო გზებსაც მიმართავენ, რათა თავი დააღწიონ გაჭირვებას.
- სოფლად თუ ქალაქად, ბევრი ოჯახისთვის შემოსავლის ერთადერთ წყაროდ ოჯახის შრომითი მიგრანტი წევრის მიერ გამოგზავნილი თანხა რჩება.
ჩვენი კომენტარი
სიტუაციის გაუმჯობესებაში უმთავრესი როლი სახელმწიფოს ეკისრება. სახელმწიფომ ხელი უნდა შეუწყოს:
- საკუთარი მოქალაქეების ქვეყანაში დასაქმებას;
- შრომის პირობების გაუმჯობესებას, რათა ღირსეული პირობებითა და ანაზღაურებით დასაქმდნენ მოქალაქეები;
- ეს ქმედებები და სოციო-ეკონომიკური პირობების გაუმჯობესება, გარკვეულწილად, შეამცირებს მოქალაქეების ქვეყნიდან სტიქიურ გადინებას.
რა უნდა ვიცოდეთ?
- გაეროს მიგრაციის სააგენტოს განმარტებით, მიგრანტი არის ადამიანი, რომელიც დროებით ან სამუდამოდ ტოვებს საცხოვრებელს, გადაკვეთს საერთაშორისო საზღვარს და ცხოვრებას განაგრძობს სხვა ქვეყანაში;
- მიგრაცია შესაძლოა გამოწვეული იყოს სხვადასხვა სოციო-პოლიტიკური, ეკონომიკური, დემოგრაფიული მდგომარეობით და გარემო-პირობით. მნიშვნელოვანია ბიძგისა და მოზიდვის ფაქტორებიც (Push and pull);
- ბიძგის ფაქტორი გულისხმობს სიტუაციას, რომელიც აიძულებს ადამიანს, დატოვოს საკუთარი ქვეყანა;
- მოზიდვის ფაქტორი მიზეზთა ერთობლიობაა, რომელთა გამოც მიგრანტი მიემგზავრება კონკრეტულ ქვეყანაში.
უფრო დეტალურად
მიგრაციის მთავარ მიზეზებად ასახელებენ:
- უსაფრთხოებას (შეიარაღებული კონფლიქტები, ძალადობა, სხვადასხვა ნიშნით დევნისგან თავის დაღწევის სურვილი);
- სიღარიბეს და ცხოვრების ხარისხის გაუმჯობესების მიზნით შრომით მიგრაციას;
- კლიმატის ცვლილებებს, ეს კი აიძულებს ადამიანებს, ეძებონ უსაფრთხო გარემო.
სად მიდიან მიგრანტები?
მოცემულ სიტუაციაში უსაფრთხო და მათთვის ეკონომიკურად ხელსაყრელ ქვეყნებში:
- ამერიკის შეერთებული შტატები პირველია იმიგრანტთა რაოდენობით;
- ევროკავშირის წევრ ქვეყნებში ჯამურად დაახლოებით იმდენივე იმიგრანტია, რამდენიც ამერიკის შეერთებულ შტატებში - 44 მილიონამდე (ლიდერობს გერმანია, 15 მილიონამდე იმიგრანტით);
- თურქეთი ყველაზე მეტ იძულებით გადაადგილებულ პირს, მილიონზე მეტ ადამიანს, აძლევს თავშესაფარს (მათი უმრავლესობა სირიის კონფლიქტს გაექცა).
რა გზებით მიდიან ემიგრანტები?
არსებობს მიგრაციის ლეგალური და არალეგალური გზები:
- ლეგალური მიგრაცია - მიგრანტი ექვემდებარება იმ ქვეყნების კანონებს, რომელსაც ტოვებს, გაივლის ან სადაც საბოლოოდ ჩადის მიგრანტი;
- არალეგალური მიგრაცია - მას მიწისქვეშა ან უსაბუთო მიგრაციასაც უწოდებენ. იგი გულისხმობს მიგრანტის მხრიდან საზღვრების გადაკვეთას ფარულად, ნებართვის გარეშე, არსებული კანონების დარღვევით. არალეგალური მიგრაცია ზრდის ტრეფიკინგის რისკს.
